زایمان طبیعی یا سزارین، آگاهانه انتخاب کنید!

زایمان طبیعی یا سزارین، آگاهانه انتخاب کنید!

زایمان، تولد یا زایش، اوج دوران بارداری یک زن است که شامل خارج شدن یک یا چند نوزاد از رحم مادر است.

زایمان:

زایمان طبیعی روشی از زایمان با «تکنولوژی پایین» است.
در این روش فرد اجازه می‌دهد که طبیعت انسان کار خود را در زایمان انجام دهد.
برخی از زنان تصمیم می‌گیرند که هنگام زایمان از هیچ دارویی استفاده نکرده و به جای آن برای کاهش دردشان از روش‌هایی مانند ریلکسیشن یا کنترل تنفس استفاده کنند.
در زایمان طبیعی مادر کنترل بدن خود را در دست دارد؛ البته به هنگام زایمان یک فرد همیار نیز او را به آرامی برای پشت سر گذاشتن مراحل زایمان راهنمایی و حمایت می‌کند.

زایمان و اعتماد به نفس

ترس از بیمارستان، ماما و یا پزشک باعث القای درد به زنان باردار می شود و درد به صورت تابو که پدیده ای دردناک است در می آید، بنابراین نقش مهمی در مسیر زایمان دارد.

3 عامل مهم در بروز درد زایمان

_ انقباضات رحمی و باز شدن دهانه رحم:

از جمله تغییرات فیزیولوژیکی است که هنگام زایمان رخ می دهد و باعث احساس درد می شود.

_ میزان آمادگی بدن:

تأثیر زیادی در کنترل درد دارد و همانطور که آمادگی بدنی در ورزشکاران آنها را برای مسابقه آماده تر می کند، زایمان نیز فرآیندی است که نیاز به آمادگی دارد و در صورتی که عضلات ورزیده تر باشند، بدن تحمل بیشتری خواهد داشت.

_ ترس و اضطراب:

مهم ترین عامل تشدید درد زایمان می باشد. هنگام استرس، بدن هورمونی تولید می کند که باعث تشدید درد می شود.
در صورتی که بتوان ترس را کنترل کرد، درد زایمان نه تنها عذاب آور نخواهد بود بلکه خوشایند نیز می شود.

بیشترین آمار زایمان طبیعی متعلق به زنان هلندی است که تمایلی ندارند به طریق سزارین، زایمان کنند. آنها معتقدند درد زایمان دوست مادر است و نه دشمن او. این عقیده از نظر علمی نیز ثابت شده است، بطوری که زنانی که درد زایمان را احساس و تجربه کرده اند، اعتماد به نفس بیشتری دارند و عنوان جدید مادر شدن را به خوبی پذیرفته اند.

زایمان طبیعی:

همانطور که گفته شد زایمان یک امر طبیعی است، اما با این وجود در تمام خانم های باردار روند زایمان یکسان نمی باشد، چرا که عوامل متعددی از جمله عوامل ذاتی و اکتسابی مانند برخی از بیماریها می تواند سیر حاملگی را تغییر داده و باعث شوند.
زایمان به صورت غیرطبیعی انجام شود.خوشبختانه با مراقبتهای دوران بارداری می توان بسیاری از موارد خطرناک برای مادر و جنین را تشخیص داد و به موقع برای حفظ سلامت مادر و جنین اقدام نمود.

شایان ذکر است که تنها درصد معدودی از زایمان ها منجر به زایمان غیرطبیعی می شوند و اکثر خانمها می توانند یک زایمان طبیعی داشته باشند.مدت بستری شدن و توانایی بازگشت به کارهای عادی و روزمره بعد از زایمان طبیعی خیلی کمتر از سزارین است و مادرانی که زایمان طبیعی داشته اند زودتر به خانواده خود ملحق می شوند. حجم خونی که مادر طی زایمان طبیعی از دست می دهد تقریباً نصف یک عمل سزارین است لذا خطر خونریزی و کم خونی، در یک زایمان طبیعی خیلی کمتر از زایمان به طریق سزارین می باشد.

خطرات و ریسک بیهوشی برای زایمان طبیعی وجود ندارد، درحالیکه برای مادرانی که به روش سزارین زایمان می نمایند این خطرات اجتناب ناپذیر است .از نظر اقتصادی زایمان طبیعی به نفع مادر، بیمارستان و جامعه می باشد.درصد ابتلاء به عفونت در بین مادران سزارین شده بیشتر از مادرانی است که زایمان طبیعی نموده اند.

مادرانی که زایمان طبیعی داشته اند در دادن شیر اولیه به نوزاد خود موفق تر هستند چرا که خوردن شیر اولیه (آغوز) یا کلستروم به عنوان اولین واکسن برای کودک منافع بسیاری دارد.مادرانی که زایمان طبیعی نموده اند در امر شیردهی به نوزاد خود موفق تر از مادرانی می باشند که بطریقه سزارین نوزاد خود را بدنیا آورده اند.

پس از زایمان طبیعی، مادران با انجام ورزشهای مناسب ، به مراتب سریعتر از زمانی که سزارین می شوند، می توانند تناسب اندام خود را بدست آورند.بطور متوسط مدت اقامت مادران سزارینی در بیمارستان دو برابرو نیم مادرانی است که زایمان طبیعی داشته اند .بعضی از خانمها دوست دارند در طول مدت زایمان خود کاملاً هوشیار بوده و بطور کامل در جریان روند زایمان قرار گیرند. درمدت انجام عمل سزارین ممکن است از بیهوشی عمومی استفاده شود ، در نتیجه تماس اولیه نوزاد با مادر و شروع شیردهی به نوزاد به تاخیر می افتد.

زایمان سزارین

زایمان سزارین یک جراحی بزرگ است که با شکافتن پوست روی شکم ، عضلات زیر آن و جدار رحم همراه است. به طور متوسط، 10 درصد زایمان ها در جهان به روش سزارین انجام می شود.

برخی متخصصین معتقدند که علت افزایش گرایش زنان به انتخاب زایمان سزارین، فرار از درد زایمان است. اما عمل سزارین خود با درد فراوان همراه است و عواقب منفی متعددی نیز به همراه دارد.

1- پیشرفت پزشکی و تکنولوژی یکی از دلایل افزایش زایمان سزارین

به گفته ی برخی متخصصین بارز ترین علت آن پیشرفت پزشکی و تکنولوژی می باشد که در مواقع خطر برای مادر و جنین مفید واقع می شود.برای مثال خطرات عمل جراحی به علت امکانات بی هوشی، انتقال خون و آنتی بیوتیک ها برای مادر خیلی کاهش یافته است.مراقبت های نوزادی نیز پیشرفت کرده و خطرات سزارین برای نوزاد نیز کاهش یافته است.
همچنین روش های بهتری برای تعیین سلامت جنین در حین دردهای زایمانی وجود دارند.بنابراین با مشاهده علایم خطر برای جنین و یا مادر در حین دردهای زایمانی می توان فوراً او را سزارین نمود، در حالی که این امکانات در 20 سال پیش وجود نداشت.

از نظر پیشرفته بودن باید تذکر داد که با این که سزارین یک عمل پیشرفته می باشد ولی یک عمل جراحی بزرگی است که در صورتی که برای بیمار واجب نباشد اصلاً عاقلانه نیست. امروزه در آمریکا هیچ پزشکی نمی تواند بدون یک علت پزشکی قابل قبولی اقدام به سزارین بیمار کند. اگر چنین کاری را انجام دهند از نظر قوانین پزشکی توبیخ می شوند!یک علت دیگر از منشاء پزشکان می باشد. متأسفانه برخی از پزشکان به خاطر این که ریسک یک زایمان مثلاً با دستگاه (واکیوم و یا فورسپس) را متحمل نشوند فوراً بیمار را سزارین می کنند و البته دستمزد بیشتری نیز دریافت می کنند.سزارین باعث کاهش عوارض زایمان برای نوزاد نمی گردد.

2- انتخاب مادران و تفکر اشتباه زنان یکی از عوامل افزایش زایمان سزارین

علت دیگر افزایش تعداد سزارین، خود بیماران هستند. متأسفانه برخی از خانم ها سزارین را مثل یک پدیده ی مُد می پندارند و فکر می کنند که هر کس مدرن تر و یا امروزی تر است باید سزارین شود و حتی اصطلاحاتی مانند این که زایمان طبیعی یک نوع ” توحش ” است نیز گفته شده است.برخی هم فکر می کنند سزارین برای نوزادشان بهتر است، چرا که ” فشار ” بر روی سر بچه وارد نمی شود. باید به چنین خانم هایی تذکر داد که همین فشاری که جنین تحمل می کند برای او حتی مفید هم هست چرا که با حالت مکشی که ایجاد می کند ریه های او را پاک می نماید. به همین علت است که نوزادان زایمان طبیعی مشکلات تنفسی کمتری نسبت به سزارینی ها دارند.

از بابت فشار بر روی سر جنین نیز نباید نگران باشند چون استخوان های سر او به نحوی هستند که این فشار را به خوبی تحمل می کنند و هیچ عارضه ای برای نوزاد پیش نمی آورد، مگر در مواردی که سر جنین نسبت به لگن مادر بزرگ باشد که در این مواقع سزارین برای مادر و جنین مفید و ضروری می باشد.حتی در یک تحقیق روشن شد بچه هایی که با روش طبیعی به دنیا آمده اند، بهره هوشی بالاتری دارند.از نظر مُد و مدرنی نیز باید بدانند که امروزه در کشورهای پیشرفته، زایمان طبیعی را یک موفقیت بزرگ برای زنان می دانند و سزارین را یک شکست تلقی می کنند؛ به طوری که کلوپ های حمایت از سزارینی ها تشکیل می شود تا آن ها را از نظر روحی حمایت کنند چرا که معتقدند قادر به کسب یک موفقیت بزرگ نشده اند.

3- علل علمی که پزشک را مجبور به انتخاب سزارین می کند

هر زایمان طبیعی ممکن است به سزارین بکشد به هر حال به این نکته هم باید توجه کرد که یکی از شرایط زایمان طبیعی اورژانسی شدن و اضطرار سزارین در حین زایمان است.با توجه به این که 8 تا 10 درصد زایمان‌ ها نیاز ضروری به سزارین پیدا می ‌کند هر زایمان طبیعی ممکن است به سزارین ختم شود و این شرایط قابل پیش ‌بینی نیست.افت ضربان قلب نوزاد، کنده شدن جفت و حوادث اورژانسی دیگر ممکن است زایمان طبیعی را به سزارین بکشد اما نباید این حوادث را عارضه ی زایمان بدانیم و مهم است بدانیم در خیلی از موارد اگر سزارین صورت نگیرد جان مادر و نوزاد در خطر می‌ افتد.میزان سزارین دربرخی کشورها بیش از 3 برابر نرخ جهانی است.

عوارض مربوط به سزارین

خون ریزی های پس از عمل، لخته های خونی که در برخی از موارد بسیار خطرناک و حتی کشنده هستند، عفونت و چسبندگی هایی در رحم و لوله ها و حتی روده ها، عوارض بیهوشی و دردهای مربوط به بخیه ها.

عوارض سزارین

1- روزهای بستری در سزارین برای بیمار بیشتر است.

2- احتمال خون ریزی بعد از زایمان بیشتر است.

3- دردهای لگنی و چسبندگی بیشتر است.

4- مدت زمانی که فرد بتواند به روال عادی زندگی برگردد بیشتر است.

5- احتمال نازایی بعد از سزارین نیز وجود دارد.

عوارض مربوط به جنین:

البته منظور این است که احتمال بروز این مشکلات در نوزادان سزارینی بیشتر از نوزادان زایمان طبیعی است نه این که حتماً در هر نوزادی که با روش سزارین به دنیا می آید این مشکلات نیز پیش می آید و بالعکس. فشاری که در حین زایمان طبیعی به قفسه ی سینه نوزاد وارد می آید کمک زیادی به تمیز کردن ریه های او از ترشحات و مایعات می کند که بر قراری یک فعالیت تنفسی عادی را برای نوزاد ایجاد می کند.
البته باز هم باید تأکید نمود در صورتی که ماما یا پزشک تشخیص دهد که عمل سزارین برای شما و نوزادتان مفیدتر است باید سزارین انجام شود و عوارض آن با عوارض مربوط به یک زایمان طبیعی مشکل، باید سنجیده شود و هر کدام برای شما مفیدتر است انتخاب گردد.

زایمان فیزیولوژیک

در حال حاضر در کشور استرالیا سعی می شود تا زایمان با کمترین مداخله انجام شود. در این روش محیطی مانند خانه فراهم می شود تا زن باردار احساس دور بودن از خانه را نداشته و همراهی که در کنار اوست با صحبت، همراهی کردن و ماساژ به او آرامش دهد. در این حال برای آن که زن باردار، احساس آرامش بیشتری کند، مجبور به خوابیدن نیست و می تواند راه برود. تزریقات و استفاده از داروها تا حدممکن کم می شود ولی هیچ گونه بی توجهی و کوتاهی از نظر مراقبت های پزشکی اتفاق نمی افتد.انجام زایمان در محیط آرام باعث می شود تا ترس زائو کاهش پیدا کند و میزان هورمون های مترشحه ضدترس مانند آدرنالین در بدن زیاد نشود در غیر این صورت هورمون ذکر شده با هورمون های مترشحه دیگر بدن تداخل پیدا می کند. از سوی دیگر ترس باعث ترشح نامناسب هورمون اکسی توسین می شود که در روند طبیعی زایمان تداخل به وجود می آورد. پس از زایمان، شیردهی نیز تحت تأثیر ترشح نامناسب هورمون اکسی توسین قرار می گیرد و دچار اختلال می شود.

زایمان در آب

یکی از انواع زایمان است که به منظور کاهش درد در آب انجام می‌شود. طرفداران این نوع زایمان معتقدند که زایمان در آب باعث درد کمتر و آرامش بیشتر در طول زایمان می‌شود. منتقدان هم استدلال می‌کنند که ایمنیِ زایمان در آب هنوز از نظر علمی اثبات نشده‌است و مشکلات بسیاری از جمله ایجاد عفونت در بدن مادر یا نوزاد و احتمال غرق شدن نوزاد در این روش به ثبت رسیده‌است.

زایمان فورسپس

در خانواده بزرگ کلمپ‌ها دسته بنده می‌شود؛ دارای دو شاخه متقاطع می‌باشد که تیغه ابزار (سر) را می‌سازد و شبیه یک جفت انبرک بوده که با انحنای گود خود، سر نوزاد را در برگرفته و با کم ترین نیرو (به دلیل سطح پهن نیروی کم تری در واحد سطح وارد می‌شود) در حالی که به آن چرخش می‌دهد به بیرون هدایتش می‌کند. با توجه به این که کار اصلی فورسپس زایمان، چرخش و ایجاد کشش مناسب است، جراح باید در انتخاب نوع مناسب از دقت کافی برخوردار باشد. برای نمونه باید بدانیم که فورسپس سیمپسون (Simpson) در مواردی کاربرد دارد که سر جنین شکل مجرای زایمانی را به خود گرفته است.

عوارض ناشی از زایمان فورسپس

_ پارگی واژن

_ خونریزی پس از زایمان افزایش و در مواردی نیاز به انتقال فوری خون به مادر

_ پارگی درجه چهارم (از درجه‌های بالا می‌باشد)

_ محبوس شدن ادرار و اختلال عملکردی مثانه که در مواردی نیاز به سونداژ گذاری می‌باشد

_ اختلال عملکردی مقعد به دلیل صدمه به اسفنگتر مقعدی از نوع صدمه ماهیچه‌ای و حتی عصبی

منبع

مترجم: راضیه حسینی