لیزر های لایه بردار پوست زیبایی می آفرینند

لیزر های لایه بردار پوست

لیزر های لایه بردار پوست

لیزر یک روش لایه بردار پوست است که سبب صاف شدن و مسطح شدن چروک های پوستی می گردد. از این روش برای رفع نقایص پوستی نیز بهره می برند. لایه برداری پوست به دو حالت انجام می شود:

• لیزر های تهاجمی که باید ایجاد زخم و حذف لایه ی نازکی از پوست همراه هستند.
• لیزر های غیر تهاجمی که بدون ایجاد زخم هستند، که پوست را به تولید کلاژن تحریک می کند و سبب سفت شدن بافت ها می گردد.

هر چه لیزر از تهاجم کمتری برخوردار باشد، دوره ی نقاهت کمتری نیز دارد.

لیزر می تواند ظاهر خطوط ریز صورت را کاهش دهد. لیزر همچنین می تواند سبب درمان اختلالات رنگدانه های پوستی و بهبود رنگ پوست، جای جوش، آسیب های ناشی از نور خورشید شود. لیزر محدودیت های بسیاری دارد، با این حال، درک تکنیک های خاص، خطرات و نتایج ممکن می تواند به شما در انتخاب این روش کمک کند.

لیزر لایه بردار پوست می تواند در رفع مشکلاتی کمک کند، مانند:

• چین و چروک
• لکه های کبدی و یا لکه های ایجاد شده در اثر کهولت سن (لکه هایی که در اثر تابش نور شدید خورشید بوجود می آیند)
• پوست و یا بافت ناهموار
• پوست آسیب دیده با نور شدید آفتاب
• زخم های ناشی از آکنه، آبله مرغان و یا صدمات
• لیزر قادر به رفع افتادگی بیش از حد پوست (jowls) نیست

خطرات لیزر های لایه بردار

لیزر های لایه بردار تهاجمی، اثرات جانبی بسیاری را در بر دارد:

• خارش، تورم و قرمزی پوست. پس از لیزر های لایه بردار تهاجمی خارش، تورم و قرمزی پوست رایج است. خارش و تورم زیاد طول نمی کشد، اما قرمزی پوست کمی طولانی مدت تر است – این وضعیت به میزان نفوذ اشعه در پوست دارد – که ممکن است تا چندین ماه طول بکشد. بیماری های پوستی که در گذشته داشته اید نیز می تواند به تشدی قرمزی پوست دامن بزند، مثل روزاسه و یا درماتیت تماسی.
• آکنه. استعمال کرم هایی با لایه ای زخیم و بانداژ بر روی صورت پس از درمان می تواند وضعیت آکنه و جوش های پوستی را وخیم تر نماید و جوش های کوچک سر سفیدی (میلیا) بر روی پوست ایجاد کند.
• عفونت. لیزر تهاجمی می تواند به یک عفونت باکتریایی، ویروسی یا قارچی منجر شود. از آن جا که می دانیم، باعث زخم های سرد ویروس است – عفونت شایع که از ویروس هرپس نشات می گیرد. در اغلب موارد، ویروس تبخال ( هرپس) در پوست غیرفعال است.
• تغییر رنگ پوست. لیزر تهاجمی گاهی سبب می شود که پوست از حالت طبیعی تیره تر و یا روشن تر شود. البته این اختلال رنگدانه ای در پوست اغلب در افراد با رنگ پوست تیره اتفاق می افتد. معمولا اثرات این مشکل چند هفته پس از لیزر درمانی مشخص می شود و بدون هیچ درمانی نیز به خودی خود از بین می رود. استفاده از رتینوئیک اسید موضعی یا اسید گلیکولیک می تواند، به درمان رفع تیرگی پوست کمک کند. روشن تر شدن پوست همچنان ادامه دارد و درمان آن مشکل است.
• ایجاد زخم / اسکار. لیزر های تهاجمی یکی از خطرات ایجاد زخم های دائمی محسوب می شوند.
• به خارج برگشتن پلک ها که باعث نمایان شدن ملتحمه پلکی می شود (اکتروپیون). معمولا این مشکل تنها با جراحی قابل درمان است.

لیزر های غیر تهاجمی نیز می توانندبا عوارضی همراه باشند مانند:

• عفونت. در اثر ویروس هرپس خفته در پوست هر لحظه ممکن است عفونت ایجاد شود.
• تغییر در رنگ پوست. اگر فردی با پوست تیره هستید لیزر های غیر تهاجمی لایه بردار می توانند سبب تیرگی پوست شما به طور موقت شوند.
• تورم خفیف و قرمزی پوست. تورم و قرمزی به طور معمول تنها چند ساعت و یا چند روز بیشتر طول نمی کشند.
• تاول و زخم. لیزر غیر تهاجمی لایه بردار به ندرت موجب زخم و تاول بر پوست می شوند.

لیزر برای تمامی افراد مناسب نیست و پزشکان در این رابطه توصیه هایی می کنند:

• افرادی که دچار آکنه هایی بوده اند از انجام این روش خودداری کنند.
• افرادی که دچار دیابت، یک بافت متصل و یا بیماری خود ایمنی هستند و یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند از انجام این روش خودداری کنند.
• افرادی که دارای سابقه ی پرتو درمانی به صورت خود بوده اند از انجام این روش خودداری کنند.
• افرادی که دارای سابقه ی ایجاد بافت های گوشتی در مناطق زخم هستند از انجام این روش خودداری کنند.
• افراد باردار و شیرده از انجام این روش خودداری کنند.

لینک منبع

محقق: میترا کرمانیان

نظر شما چیست؟! شما کدام روش را برای بهبود شرایط پوستی خود انتخاب می کنید؟