آکنه چیست ؟

یک مطالعه مقطعی و مبتنی بر جامعه به منظور تعیین شيوع و شدت آکنه ولوگاريس در نوجوانان و عوامل موثر بر خطر آکنه انجام شد.حضور آکنه از لحاظ بالینی تعیین شد و نتایج ثانویه نتایج آثار خانوادگی آکنه و ارتباط آکنه با عادات تغذیه، استرس عاطفی، قاعدگی و سیگار کشیدن در پرسشنامه ثبت شد.یک نمونه نمونه از 1002 دانش آموز 9/0 ± 16 ساله ثبت شد. شایعترین آکنه 93.3، 94.4٪ برای پسران و 92.0٪ برای دختران بود. میزان آکنه متوسط تا شدید در 14٪ مشاهده شد. شایع آکنه متوسط تا شدید در دانش آموزان 9/9 درصد و در افراد بدون سابقه خانوادگی آکنه 9/9 درصد بود (P <0.0005؛ OR: 2.3).ریسک شدت آکنه با تعداد اعضای خانواده با سابقه آکنه افزایش می یابد.  وجود مادر با تاریخچه آکنه بیشترین آسیب آکنهرا برای فرزندان خواهد داشت. افزایش سن بلوغ، سبوره، فاز قبل از قاعدگی، استرس ذهنی و غذاهای شیرین و چرب به عنوان عوامل خطر برای آکنه متوسط تا شدید شناخته شده است. در مقابل، جنسیت، غذاهای تند و سیگار کشیدن با شدت آکنه ارتباط نداشت.در نتیجه، آکنه یک اختلال رایج در نوجوانانی است که میزان آکنه متوسط تا شدید آن کم است. پیشینه ژنتیکی پیشنهاد شده است که تاریخچه آکنه مادر مهمترین عامل پیش آگهی است. کیفیت پوست و عادات غذایی خاص ممکن است بر میزان آکنه تاثیر بگذارد.

رابطه تغذیه و آکنه  چیست؟

تأثیر تغذیه بر سلامت پوست، امروزه یک موضوع در حال تحقیق است، اما یافته های مطالعات مختلف در مورد تاثیر رژیم غذایی بر رشد آکنه اغلب متناقض است. نظر عام در میان محققان بین دو موقعیت متضاد متفاوت است: رژیم یا عامل اصلی برای رشد آکنه نیستدراین مقاله شواهدی را مبنی بر تأثیر مولفه های مختلف رژیم غذایی بر توسعه آکنه، مخصوصا با تمرکز بر نقش کربوهیدرات ها بررسی می شود.اثرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی رژیم غذایی کتوژنیک از این دیدگاه بررسی می شود و مکانیزم هایی پیشنهاد می شود که از طریق آن این نوع رژیم غذایی می تواند در درمان آکنه نقش داشته باشد.ما آیا رژیم غذایی می تواند آکنه را کاهش دهد؟ آکنه یکی از شایع ترین بیماری های پوستی است که میلیونها جوان بالغ در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می دهد.به طور کلی آنچه که ثابت شده  است که عصاره بیش از حد، هورمون ها، باکتری ها و پرکاری بیش از حد سلول های فولیکولار، عامل اصلی اتيولوژي آکنه هستند.وضعیت فعلی رابطه رژیم غذایی و آکنه روشن نیست و تحت بحث است.از یک طرف، آکادمی پوست آمریکا در سال 2007 پیشنهادات خود را ارائه داد که نشان می دهد محدودیت کالری در درمان آکنه هیچ مزیتی ندارد و شواهد کافی برای اتصال برخی از “دشمنان غذایی” به آکنه وجود دارد. از سوی دیگر، مطالعات اخیر معتقدند که رابطه رژیم و آکنه نسبتا نزدیک است.اما بگذارید از همان ابتدا و دقیقا از بنیانگذار پزشکی مدرن، Hippocrates شروع کنیم. یک ستون از آموزه هایش این بود: “اجازه دهید غذا دارو باشد و اجازه دهید طبخ غذای شما باشد.بیانیه او در یک بررسی دیگر، اخیرا، در مورد رژیم غذایی و آکنه ذکر شده است.از آنجایی که این بررسی در سال 2004 منتشر شد، بسیاری از مقالات و تفسیر در این مقاله ارائه  شده است.

جهت کسب اطلا عات بیشتراینجا کلیک کنید . 

آیا تغذیه آکنه را تحت تاثیر قرار می دهد ؟

با این حال بسیار واضح است که بیانیه باستانی اما بسیار عاقلانه باید در حین استفاده از آکنه،  به این شکل است برخی از حقیقت را حفظ کند، به این معنی که اکثر درمان های فعلی آکنه، رتینوئید هستند.تجویز خوراکی ایزوترتینوئین (-cis-retinoic acid / Accutane) یا محلول موضعی آن از ایزومر و رتینوئید طبیعی، ترتینوئین، به عنوان درمان ضد آکنه استفاده می شود. سی اسید رتینوئیک اسید (RA) تنها دارو است که تمام چهار عامل بیماری آکنه و کارآمدترین آن در سرکوب سبوم است. 16-cis-RA یک رتینوئید است که می تواند از متابولیسم ویتامین A حاصل شود.
اگرچه چندين وب سايت اعلام مي کنند که بدون ذکر مرجع، در مقادير کمي به طور طبيعي در بدن وجود دارد، ما مي دانيم که حداقل ايزومرهاي طبيعي اسيد رتينوئيک نيز بر اين بيماري تأثير مي گذارند. با توجه به این موضوع، قطعا می توانیم ارتباط بین رژیم غذایی و آکنه را پیش بینی کنیم.
ویتامین A نقش مهمی در سلامت پوست دارد. کمبود ویتامین A باعث انطباق تصویری غیر طبیعی با تاریکی می شود، اما به طور چشمگیری بر روی زیست شناسی پوست تاثیر می گذارد، زیرا پوست خشک، موهای خشک و ناخن های شکسته یکی از اولین تظاهرات کمبود ویتامین A است.این ماده مغذی که در کبد ذخیره می شود نیز در پوست، به ویژه در غدد سباسه یافت می شود که به عنوان گیرنده های رتینوئید شناخته می شود.همچنین فراموش نکنید که اکثر متخصصین پوست متاثر از مطالعات تغذیه ای هستند که توصیه می شود مصرف ایزوترتینوئین با غذاهای چرب توصیه شود. رتینول (ویتامین A)، کاروتنوئید (provitamin A) و رتینوئید (متابولیت های ویتامین A) با مصرف موازی روغن های گیاهی صورت می گیرد.

بنابراین چگونه می توانیم احتمال این که رژیم غذایی بر روی آکنه تاثیر نمی گذارد را رد کنیم؟ به ویژه هنگامی که رژیم غذایی بر جذب یک ماده مغذی یا دارو تاثیر می گذارد که بر کاهش آن بیماری تأثیر میگذارد؟شاید ما نمی توانیم آکنه را با تغذیه درمان کنیم، اما مطمئنا می توانیم آن را تحت تاثیر قرار دهیم. شاید غذا  به خودی خود   باعث آکنه شود یا علائم آن را به طور موثری درمان کند، اما مطمئنا می توانیم از آن حمایت کنیم که می تواند شدت آن را بهبود بخشد یا بدتر کند. علاوه بر این، همچنین باید توجه داشت که ویتامین های لیپوفیل A و D اثر مهمی بر روی زیست شناسی کراتینوسیت دارند که همچنین می تواند برای تکثیر آنها در آکنه بسیار مهم باشد.حساسیت کراتینوسیت ها به اثرات ضد انعقادی ویتامین A و D گزارش شده است.یک گزارش دیگر نشان داد که all-transRA، یک ایزوفرم RA، بیان آکوپورین 3 را افزایش داد و فعالیت بیولوژیکی آن را در پوست انسان افزایش داد.ویتامین های A و D اولین گروه از مواد مغذی است که گزارش شده است که خواص هورمون های پوستی را نشان می دهد.با توجه به این موارد  متابولیسم، فعال سازی، غیرفعال کردن و حذف سلول های تخصصی پوست را کنترل می کنند. بسیاری از رتینوئید ها همچنین هورمون ها هستند، زیرا آنها به گیرنده های هسته ای خاصی متصل می شوند و فعالیت آنها را تحت تاثیر قرار می دهند و پس از آن غیرفعال می شوند.ویتامین A و متابولیت های طبیعی آن برای درمان موضعی و سیستمیک آکنه خفیف، متوسط و شدید، تسکین دهنده، و همچنین عکس برداری، پیری زیستی پوستی، لوسمی حاد پرومیلوسیتیک و سارکوم کاپوسی به کار می رود.اهمیت حیاتی ویتامین D برای پوست و در نتیجه آن برای سیستم غدد درون ریز بدن انسان نشان می دهد که پوست هر دو محل سنتز متابولیت های فعال ویتامین D است،  تنظیم رشد و تمایز؛ به همین دلیل آنالوگ های ویتامین D برای درمان پسوریازیس که به عنوان یک بیماری پوستی پرخطر کننده تهاجمی شناخته می شود، توسعه یافته است. علاوه بر این گزارش می شود که آنالوگ های ویتامین D روی سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارد و برای محافظت در برابر سرطان و سایر بیماری ها، از جمله بیماری های خودایمنی و عفونی، در اندام ها و بافت های مختلف به کار می رود.

آیا رژیم غذایی بر آکنه تاثیر می گذارد؟

این واقعیت که رژیم های غربی اغلب در امگا 3 زنجیره طولانی و پیش آگهی آنها αLA کمبود دارند، مسئله دیگری را برای این بحث مطرح می کند.این یافته ها مبنی بر مطالعات جمعیتی بود که نشان داد که رژیم های غربی غربی با عدم وجود آکنه ارتباط دارد. مطالعات متعدد نشان داده است که نشانگرهای التهابی با افزایش نسبت امگا 6 / امگا 3 ارتباط دارد.به نظر می رسد اسیدهای چرب امگا 6 سبب ایجاد واسطه های ضد التهابی بیشتری شده و با ایجاد آکنه التهابی همراه است. از سوی دیگر، مصرف بالای سطوح اسید چرب امگا 3 با کاهش عوامل التهابی همراه است.علاوه بر این، مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می دهد که افزایش مصرف اسید های چرب امگا 3 از طریق رژیم غذایی غنی از ماهی و غذاهای دریایی باعث کاهش میزان بیماری التهابی می شود.همچنین مطالعاتی وجود دارد که نشان می دهد تولید چربی با مصرف چربی یا کربوهیدرات رژیم غذایی 50 افزایش می یابد و تغییرات در کربوهیدرات نیز ممکن است بر ترکیب ژله ای تاثیر بگذارد.به طور کلی، رژیم غربی ما نه تنها از امگا -3 ها محروم است، بلکه رژیم غذایی غنی از کربوهیدرات های تصفیه شده است. گزارش شده است که افرادی که در جزایر کیتوان (ساحل پاپوآ گینه نو) و شکارچیان جمع آوری شده از پاراگوئه از آکنه رنج می برند از آکنه رنج نمی برند و این به رژیم کم چربی خود مربوط می شود که شامل میوه های تازه، سبزیجات، و پروتئین است.این نتیجه گیری با مطالعات اخیر 5،6 در مورد رژیم های کم گلیسمی که در پاراگراف بعدی مورد بحث قرار می گیرد، موافقت می کند. به طور خلاصه، یک مطالعه کوهورت فاکتور 53 نشان داد که ارتباط بین غذاهای شاخص گلیسمی بالا و طول مدت آکنه طولانی تر، در حالی که دو آزمایش تصادفی کنترل شده با 5.6 رژیم کم گلیسمی همراه با کاهش آکنه خطرنشان داده شد.

همانطور که در بالا ذکر شد، یک بررسی جامع از ادبیات در سال 2004 به این نتیجه رسیدند که شواهد قطعی بر اثرات رژیم غذایی بر آکنه وجود ندارد. آیا از آن زمان پیشرفتی صورت گرفته است؟ مجددا تصریح شد که در میان جامعه  و در مورد پوست، یک توافق وجود دارد که رژیم غذایی با علت آکنه ارتباط ندارد.در این بررسی چند مطالعۀ ناقص طراحی شده، بیش از 30 سال سن، که حاوی اطلاعات بسیار کمی هستند. به طور کلی، این مطالعات به دلیل محدودیت های روش شناختی ناشی از عدم قطعیت بود: حجم نمونه کوچک، عدم کنترل مناسب، ، نتایج ناقص گزارش شده و یا شکست در تعیین آشکارسازی آکنه بود.

نکته جالب توجه این  است، در این بررسی ذکر شده است که باید ارتباط بین رژیم غذایی و آکنه وجود داشته باشد، زیرا بسیاری از عوامل رژیم غذایی بر انواع مختلف هورمون ها و عوامل رشدی تاثیر می گذارد که بر زیست شناسی غدد سباسه و تولید سبوم تاثیر می گذارد.در پايان مقاله بيانيه وجود دارد که مطالعات اخير براي بررسي رابطه رژيم غذايي و آکنه وجود ندارد.

در همان سال، یک مطالعه منتشر شد که آکنه را به مصرف شیر مرتبط می کند. محققان همچنین این نکته را مطرح کردند که اکثرمحصولات  شیر و لبنیات مصرف شده در ایالات متحده از گاوهای باردار می آیند. آیا می توان این محصولات را مسئول آکنه از زمانی که شیر ما را به هورمون هایی که در هنگام بارداری تولید گاو می کند، به ما عرضه می کنند دانست ؟

با توجه به این واقعیت که هورمون ها به طور واضح در آکنه نقش دارند، از آنجا که تولید عصاره های گوشتی ممکن است تحت تاثیر آندروژن ها و واسطه های هورمونی، مانند گلوبولین متصل به هورمون جنسی (SHBG) و فاکتور رشد انسولین I (IGF-I) باشد، که ممکن است تحت تأثیر عوامل رژیم غذایی قرار گیرد.

محققان نتیجه گرفتند که بین شیر آشامیدنی و آکنه رابطه وجود دارد. با این حال این مطالعات محدودیت هایی داشتند، زیرا این پرسشنامه مستلزم خود ارزیابی آکنه بود و بر اساس حافظه مصرف غذا بود. این امر می تواند دشوار و ذهنی باشد زیرا یادآوری روزی که می توانست دشوار باشد. همچنین ارتباط بین شیر آشامیدنی و آکنه به این معنی است که مطالعات اعتباردهنده و به خوبی طراحی شده برای اثبات وجود ارتباط یا علت وجود دارد.عوامل مانند وراثت نادیده گرفته شد و داده ها نشان دادند که میزان شایع آکنه بسیار پایین است. به عنوان مثال، گروهی که 2-3 لیوان شیر در روز مصرف کرد، 1،344 پاسخ دهنده داشتند که آکنه را گزارش کردند، فقط 7.7٪ از مجموع 17272 نفر (در نتیجه بیش از 15800 نفر آکنه  را گزارش نکردند).به طور مشابه، شيوع خود آگاهي در گروه 6280 نفري که کمتر از يک خدمت شير در هفته داشتند فقط 6.5 درصد بود. بنابراین، در این مطالعه، میزان شیوع آکنه در نوشیدنی های شیری به میزان 20٪ افزایش یافته است که صرفا بر اساس حافظه است. مهمتر از همه، میزان شيوع خود آگاهي آکنه در اين مطالعه متناقض با اين واقعيت است که 90 تا 70 درصد افراد در آينده در طول سالهايش تحت تأثير آکنه قرار دارند. یکی از افرادی که واقعا دوست دارد شیر بنوشد می تواند 2-3 لیوان بنوشد و یکی از 15800 (> 92٪) افراد مبتلا به آکنه باشد.

متخصصین پوست باید مطالعات تغذیه ای را نادیده بگیرند و شاید متخصص تغذیه باید پیچیدگی تولید پوست و پوست را بهتر درک کنند. آنها نباید با هم در توضیح “طبیعت جانور” کار کنند، همانطور که واضح است که تحقیقات زیادی برای نشان دادن اثرات بالقوه رژیم غذایی یا مواد مغذی روی آکنه لازم است.ما باید بدانیم که چرا افراد در جوامع بومی آکنه را تجربه نمی کنند در حالی که آکنه در سراسر جامعه غربی گسترش یافته است. آیا رژیم غذایی تنها دلیل است، یا دیگر شرایط محیطی مانند استرس، آفتاب و آلودگی هوا مهم است؟ برای جلوگیری از آکنه با دستکاری رژیم ممکن است ممکن نباشد، اما علل قابل اعتماد وجود دارد که معتقدند تغذیه می تواند آکنه را تحت تاثیر قرار دهد. تا به امروز، تحقیقات نشان می دهد که رژیم غذایی باعث آکنه می شود، اما تا حدودی آن را تحت تاثیر قرار می دهد که هنوز برای اندازه گیری آن دشوار است.

مترجم و محقق : مریم طباطبائی

 منبع :