واریکوسل

واریکوسل یا “varicocele” با واریسی شدن رگ های ناحیه بیضه ها ایجاد می شود. حدود 10 درصد مردان بالغ به واریکوسل دچار می شوند و شایع ترین عامل ناباروری در مردان واریکوسل می باشد که سن شروع معمولا در دوران بلوغ می باشد.

واریکوسل در دو گروه اولیه و ثانویه تقسیم بندی می شود که در نوع اولیه، عامل ایجاد کننده ای ندارد و در نوع ثانویه آن با عامل ایجاد انسداد در عروق داخل شکم به وجود می آید. نوع ثانویه واریکوسل درصد کمی را شامل می شود و تومورهای بدخیم و توده های شکمی غالب علت است و تشخیص آن حیاتی است. به طور مستقیم واریکوسل هیچ اثری در توانایی های جنسی و انزال زودرس ندارد.

علائم بیماری واریکوسل:

معمولا علامتی ندارد و بیماری واریکوسل کمتر با درد همراه است و در صورت درد داشتن با خوابیدن به پشت، درد کمتر می شود اما در طول روز و با انجام فعالیت های جسمی، علائم و درد های واریکوسل مشخص تر می شود. در زیر به برخی از علائم بیماری واریکوسل اشاره شده است.

– نداشتن تقارن در بیضه ها

– درد در ناحیه بیضه ها

– تورم عروق بیضه ها به ویژه بیضه سمت چپ

– تشدید فشار شکمی که در حالت خوابیده به خودی از بین می رود.

– احساس کشیدگی و سنگینی در ناحیه بیضه ها

– کوچک شدن بیضه مبتلا شده

در صورت مشاهده برخی از علائم حتما به اورولوژیست مراجعه نمایید.

 

پیشگیری از ابتلاء به واریکوسل:

– از پوشیدن لباس های تنگ خودداری نمایید.

– اجتناب از مصرف غذاهای سودازا

– در صورت داشتن واریکوسل خفیف، جهت جلوگیری از بدتر شدن وضعتان، کارهای ایستاده انجام ندهید و سرپا نباید بایستید.

شدت بیماری واریکوسل:

بیماری واریکوسل از لحاظ شدت به سه نوع تقسیم بندی می شود. در نوع اول در حین فشار شکمی و لمس توسط پزشک،  عروق وسیع شده و به کمک لمس کردن، قابل تشخیص می شود. در نوع درجه دوم بعد از فشار شکمی، وسیع شدن عروق قابل مشاهده می شود. در نوع درجه سوم وسیع شدن عروق در حالت ایستاده و حتی بدون فشار شکمی قابل مشاهده است.

– لازم به ذکر است بیماری واریکوسل در نوع درجه یک و دو معافیت از رزم سربازی را همراه دارد و در نوع درجه سوم معافیت دائم از خدمت سربازی را در پیش دارد.

 

درمان واریکوسل

همیشه واریکوسل نیاز به درمان ندارد ولی در صورت بروز درد، آتروفی بیضه و یا ناباروری نیاز به درمان خواهد داشت. در حال حاضر توصیه می شود که در صورت وجود هر یک از این موارد شامل واضح بودن وریدهای واریسی کیسه بیضه، کاهش تعداد اسپرم و ناباروری دو ساله یا بیشتر و ناباروری غیر قابل توضیح بیمار تحت درمان قرار بگیرد.

هیچ داروی برای درمان و یا جلوگیری از واریکوسل وجود ندارد. اما مسکن‌ها مانند استامینوفن یا ایبوپروفن ممکن است به کاهش درد و داروهای ضد التهابی به کاهش تورم کمک می‌کنند. امروزه از برخی داروها مانند سیلینیوم، روی، ویتامین C و E و داروهای آپوپنتوکی فیلین، کلومیفن و آمپول‌های HCG به صورت روتین برای درمان واریکوسل پس از جراحی به عنوان یک درمان حمایتی استفاده می‌کنند.

در صورت نیاز به درمان تنها روش درمانی اصلی جراحی و یا کمک گرفتن از روش‌های غیر جراحی تهاجمی است. هدف از جراحی این است که ورید آسیب دیده را خنثی کند تا جریان خون به وریدهای طبیعی منتقل شود. درمان‌های اضافی مانند واریکوسلکتومی و آمبولیزاسیون واریکوسل ( مسدود نمودن عروق ) در صورت تشدید علایم ممکن است ضروری باشد.

آمبولیزاسیون واریکوسل جایگزین جراحی واریکوسل است. آمبولیسازی واریکوسل یک روش روزمره تهاجمی است. برای انجام این روش ابتدا یک لوله تو خالی کوچک به نام کاتتر کوچک به ورید کشاله‌ی ران یا گردن وارد می‌شود. سپس لوله را با استفاده از تصاویر اشعه ایکس به واریکوسل هدایت می‌کند. سپس کویل یا مواد شیمیایی از طریق لوله به واریکوسل منتقل می‌شود تا از عبور خون از رگ‌های غیر طبیعی جلوگیری کند و آن را به رگ‌های نرمال می‌فرستد. این روش اغلب با بیهوشی عمومی انجام می شود و اغلب چند ساعت طول می‌کشد. لازم است تا یک بسته یخ در این منطقه نگه داشته شود تا تورم را کاهش دهد. این روش همچنین بدون اقامت شبانه در بیمارستان انجام می‌شود. به دلیل استفاده از برش بسیار کوچک‌تر از عمل جراحی، بیمار سریع‌تر بهبود می‌یابد. عمل جراحی کمک می‌کند تا تعداد اسپرم افزایش یابد. با این حال، باروری را بهبود نخواهد داد. در اغلب موارد، اتساع بیضه بهبود نمی‌یابد مگر اینکه عمل جراحی در اوایل نوجوانی انجام شود.

برای درمان به هر طریق حتما به پزشک مربوطه مراجعه نمایید.

مقالات بعدی مارا در این زمینه دنبال کنید .

محقق و مترجم: نگین رشید زاده

منبع: