عوارض و خطرات پروتز یا تزریق لب

درشت کردن لب ها و دادن ظاهری زیبا به آن معمولا با دو روش پروتز لب و تزریق ژل انجام می گیرد.

پروتز یک جسم خارجی است که معمولا به صورت دائمی در لب باقی می ماند و احتمال جا به جایی آن بسیار ضعیف است. اما تزریق ژل یک روش موقت است که معمولا بین 6 ماه تا یکسال جذب می شود.

در هر دو روش احتمال بروز عفونت در بدن وجود دارد. در پروتز دائمی لب،تا زمانی که در لب وجود دارد احتمال عفونت نیز وجود دارد. در تزریق ژل به لب اگر در حین تزریق عفونتی صورت گیرد بسیار خطرناک است چرا که مانند پروتز جسم خارجی نیست که بتوان آن را خارج کرد و ممکن است در سایر نواحی نیز عفونت ایجاد کند.

در تزریق لب باید حتما مراقب بود که تزریق بیش از اندازه انجام نشود چرا که ظاهری بسیار ناخوشایندی پیدا می کند.

گاهی در تزریق تقارن به درستی انجام نمی شود و ایجاد فرو رفتگی و دانه دانه می کند.

از عوارض دیگر میتوان به قرمزی، خارش و کبودی، خونریزی در محل تزریق، در پروتز نیز جا به جایی پروتز و خارج شدن پروتز از گوشه ای از لب اشاره کرد.

در افرادی که حساسیت آلرژیک به کلاژن دارند از تزریق کلاژن باید پرهیز کرد.

هم چنین احتمال بروز عوارض ناخواسته دیگری نیز وجود دارد مانند ایجاد زخم، اختلالات انعقاد خون و ایجاد بافت اسکار است.

در افرادی که به بیماری های دیابت، یماری های بافت همبند، بیماران مبتلا به فشار خون شدید یا دارای عفونت های رایج و افرادی که تبخال فعال دارند برجسته سازی لب ها انجام نمی گیرد.

در افراد سیگاری چون روند بهبود زخم کند تر انجام می گیرد احتمال بروز تمامی عوارض و بهبود آن ها بیشتر است.

مقالات بعدی ما را دنبال کنید.