کاشت ابرو، قاب چشم ها!

ابرو نقش بسیار مهمی در زیبایی و قرینگی صورت و اعتماد به نفس فرد داشته

و از طرف دیگر وظیفه انکار ناپذیری در برقراری ارتباط با دیگران و بیان احساسات دارد‌.

ابرو برای چشم مثل قاب برای تصویر است و همانطور که یک عکس خوب در قابی زیبا دارای جلوه ای بهتر است

ابروها هم کمک می کنند تا چشم ها هر چه بیشتر زیبا و خوش آب و رنگ به نظر آیند.

اما باید به خاطر سپرد که وظیفه اصلی ابرو این است که از چشم در مقابل جریان رو به پایین عرق و یا مایعات دیگر از پیشانی

و نیز تابش نور آفتاب محافظت به عمل آورد.

از دست دادن ابرو ها باعث استرس شدید شخص شده و معمولا فرد مورد نظر ظرف مدت کوتاهی برای درمان های دارویی و یا

کاشت مو به پزشک مراجعه می کند.

فاز رشد فعال (آناژن) موهای ابرو کوتاه بوده و لذا این موها خیلی بلند نشده و رشد ریادی ندارند.

کوتاه بودن این فاز هم چنین باعث می شود که در صورت هر گونه آسیب به موهای ابرو مدت ها طول بکشد

تا صدمات وارده جبران شده و موها مجددا رشد کنند،

یعنی قابلیت ترمیم موهای ابرو بصورت طبیعی بسیار ضعیف تر و کندتر از موهای سر می باشد.

_ علل از دست رفتن موهای ابرو 

از دست رفتن موهای ابرو می تواند علل متفاوتی داشته باشد مانند :

1_ آسیب به ابرو از طریق ضربه مانند تصادف رانندگی، سوختگی، برق گرفتگی یا مواد شیمیایی و …

2_ امراض موضعی پوست مانند بیماری لوپوس، بیماری قارچی و میکروبی و آلوپسی آره آتا

3_ عدم رویش ابرو به صورت مادر زادی

4_ اصلاح کردن ابرو در خانم ها: خانم ها معمولا ابرویشان را برداشته و آن ها را مرتب می کنند تا ظاهر آراسته داشته باشند.

اصلاح کردن مکرر ابروها در دراز مدت به دلیل کند بودن رشد موهای ابرو و ضعیف بودن قابلیت ترمیم آن ها موجب آسیب رسیدن

به ریشه موهای ظریف ابرو شده و باعث می گردد که ابروها ابتدا نازک و کم پشت شده و بالاخره به طور دایم از دست بروند.

5_ تریکوتیلومانیا : کندن ابرو ها به دلیل بیماری روانی مانند وسواس و یا عادت به کندن آن ها

6_ درمان بیماری های دیگر مثل اشعه درمانی، برداشت تومور ابرو با جراحی

7_ بیماری های عمومی بدن مثل مشکلات هورمونی

در ابتدا بایستی کلیه علل احتمالی از دست رفتن ابروها مورد بررسی قرار گرفته و در صورت امکان تحت درمان قرار گیرند

زیرا در صورت عدم کنترل این دسته از علل ریزش ابرو حتی با کاشت ابرو هم احتمال ریزش مجدد موهای کاشته شده وجود دارد.

در صورت وجود تریکوتیلومانیا کاشت ابرو فایده ای نداشته و بایستی ابتدا فرد به روانپزشک معرفی شود

و پس از درمان آن درصورت نیاز اقدام به کاشت ابرو نمود.

گاهی فرد دارای ابروی طبیعی بوده ولی از طرح آن خوشش نمی آید و مثلا می خواهد آن را بالاتر بیاورد و یا قوس ابروی خود را

بیشتر کند و‌ گاهی هم ابروی فرد به صورت طبیعی باریک و نازک است و می خواهد آن را ضخیم تر کند.

در هر دوی این حالت ها با توجه به محدودیت هایی که در حال حاضر در تکنیک و روش انجام کاشت ابرو وجود دارد،

کاشت ابرو کارساز نبوده و صلاح در انجام آن نیست.به عبارت دیگر کاشت ابرو برای زیبایی کاربرد چندانی ندارد

و بهتر است انجام نشود.

به طور کلی بهترین کاندید کاشت ابرو کسی است که یا اصلا ابرو نداشته باشد و یا اینکه قسمتی از ابرویش را به دلیل جراحت

و آسیب رسیدن به موهای ابرو کاملا از دست داده است و می خواهد کاشت ابرو در همان محل ابروی قبلی انجام شود.

غالبا خانم هایی که تمام یا قسمتی از ابروی خود را از دست داده اند ابتدا به تاتو (خالکوبی) روی می آورند.

در مورد این افراد ممکن است در آینده دو وضعیت پیش بیاید :

الف) فرد از تاتوی انجام شده (از نظر رنگ، طرح و مشخصات دیگر) راضی است ولی قصد کاشت ابرو روی تاتو را دارد.

ب) شخص از تاتوی انجام شده راضی نبوده (به هر دلیل) و تمایل دارد که ابتدا آن را پاک کند و سپس در همان محل و یا

محل دیگر کاشت ابرو انجام دهد.

در مورد (الف) توجه به این نکته مهم است که موهای کاشته شده در محل کاشته شده به هر حال مانند یک ابروی طبیعی

تراکم ندارند و فاصله بین آن ها بیشتر از موهای طبیعی ابرو است لذا ابروی کاشته شده تا حدی خالی به نظر می آید

و برای پر کردن ظاهری این خالی بودن استفاده از تاتو منطقی به نظر می رسد‌.

به عبارت دیگر اگر فردی که می خواهد برای جبران نقص ابرویش کاشت ابرو انجام دهد

قبل از کاشت ابرو محل مورد نظر را تاتو نماید نتایج حاصله نسبت به زمانی که کاشت ابرو بدون تاتو صورت پذیرد،

بسیار بهتر خواهد بود. بنابراین در مورد الف مشکل خاصی وجود ندارد و کاشت ابرو جواب دهی خوبی خواهد داشت.

در مورد ب نظر به مسائل و مشکلات بی شماری که بر سر راه پاک کردن تاتو وجود دارد

(اکثرا نمی توان تاتو را به طور کامل پاک کرد و ته رنگ آن در محل باقی می ماند) لذا بهتر است که اولا در ابتدا در مورد انجام تاتو

دقت کافی لحاظ شده تا از بروز مشکلات بعدی جلوگیری شود و ثانیا حال که تاتو انجام شده است وسواس به خرج نداده

و حدالامکان با تاتوی فعلی کنار آمده و اگر مایل به کاشت ابرو هستند این کار را در همان محل تاتو انجام دهند.

محدودیت ها و مشکلاتی که در حال حاضر در تکنیک و روش انجام کاشت ابرو وجود دارند عبارتند از:

1) اگر چه برای کاشت ابرو معمولا از موهای ظریف بالای گوش استفاده می شود ولی باید به این نکته توجه داشت که در

هیچ کجای بدن مویی وجود ندارد که کاملا شبیه موی ابرو باشد و موهای کاشته شده از لحاظ مشخصات ظاهری مانند رنگ،

ضخامت، صاف یا مجعد بودن، میزان رشد و غیره با موهای قبلی ابرو فرق می کنند و بنابراین همیشه تا حدی عدم سنخیت

بین موهای قبلی ابرو و موهای کاشته شده مشاهده می گردد. البته گفته شده است که غالب موارد موهای کاشته شده پس از چند

ماه تا چند سال تا حد زیادی شبیه موهای ابرو می گردند ولی این مطلب همیشه رخ نداده و بیمار بایستی متوجه این نکته باشد.

البته این مشکل در مواردی که فرد اصلا ابرو ندارد وجود نخواهد داشت. لازم به تذکر است که موهای کاشته شده بیشتر از موهای

طبیعی ابرو رشد کرده و بنابراین باید به طور مرتب کوتاه شوند.

2) حتی با وجود استفاده از لوازم بسیار ظریف و میکروسکوپیک برای کاشت ابرو، فاصله موهای کاشته شده بیشتر از موهای طبیعی

خواهد بود. البته می توان در جلسات دوم و سوم کاشت ابرو این فاصله ها را کمتر کرد ولی به هر حال از نظر تراکم هیچ‌ وقت شبیه

ابروی کاملا طبیعی نخواهد شد. باتوجه به این مسئله اکثر متخصصین پوست قبل از کاشت ابرو انجام تاتوی متناسب را توصیه می

نمایند. زیرا تاتو می تواند تا حدی فاصله های فوق را مخفی کرده و نتایج کاشت ابرو را بهتر نماید.

3) موهای ابروی طبیعی نسبت به پوست حالت خوابیده داشته و زاویه این خواب بسته به موضع ابرو 10 تا 20 درجه است.

کاشت ابرو‌ در ناحیه تاج آن مشکل خاصی ندارد زیرا در این منطقه زاویه خروج موهای ابرو از پوست حداکثر می باشد ولی هر

چقدر به سمت انتهای ابرو می رویم کاشت مو از نظر تکنیکی مشکل تر می شود.به طوری که در انتهایی ترین بخش ابرو به

سختی می توان موها را عینا با خواب طبیعی ابرو کاشت. راه حل پیشنهادی برای حل این مشکل استفاده از پانسمان فشاری

(مثل هدبند) در محل ابروی کاشته شده برای هفته ها پس از کاشت ابرو است. چرب کردن موهای پیوند زده شده پس از رویش

آن ها کمک به خوابیده تر شدن ابروی کاشته شده می کند.

ولی در هر حال هیچ وقت ابروی کاشته شده از نظر خواب موها کاملا شبیه ابروی طبیعی نخواهد شد.

4) با توجه به این که موهای کاشته شده از مناطق غیر از ابرو آورده شده اند و قدرت رشد آن ها به دلیل جابه جایی کاهش یافته

لذا فرد بایستی حداقل 6 تا 9 ماه صبر کند تا کاشت ابروهایش کاملا جواب بدهد و سپس در مورد لزوم انجام مجدد کاشت ابرو

برای پر کردن فاصله های خالی بین موهای کاشته شده تصمیم گیری کرد.

به طور متوسط برای هر ابرو 200 _ 100 گرافت (حداکثر 375 عدد) کافی است. اکثر این گرافت ها تکی هستند.

گرافت های 2 تایی برای قسمت وسط ابرو کاربرد دارند. شکاف هایی که برای جاگذاری موها در ابرو ایجاد می شوند بایستی به

طول نیم الی 0/6 میلی متر باشند. زاویه ورود موها بایستی تا حد امکان خوابیده باشد ولی جهت آن ها در هر منطقه ابرو متفاوت

است که این تفاوت جهت باید توسط پزشک رعایت گردد. باتوجه به محدودیت های خاص پیوند مو در ابرو در حدود 80 _ 90

درصد موهای کاشته شده رشد می کنند که 5 درصد این تعداد دارای جهت های نامناسب خواهد بود. این موها را می توان

کوتاه کرده و یا آن ها را برداشت.

برداشت و‌کاشت موها در مورد کاشت ابرو تا حد زیادی شبیه کاشت موی سر است با این تفاوت که در کاشت ابرو‌ فقط از واحد های

فولیکولی دارای یک یا دو تار مو استفاده شده و شکاف های پوست با استفاده از ابراز بسیار ظریف و کوچک ایجاد می شوند تا محل

کاشت کاملا نامشخص باشد.

به دلیل نزدیکی ابرو به چشم ممکن است بعد از کاشت ابرو اندکی تورم و کبودی دور چشم رخ دهد که با کمپرس گرم و گذشت

چند روز به سرعت مرتفع می گردد.

مقالات بعدی ما را در این زمینه دنبال کنید.