لطفا به دادم برسید! می خواهم شوهرم مرا زیبا بداند!

لطفا به دادم برسید! می خواهم شوهرم مرا زیبا بداند!

لطفا به دادم برسید! می خواهم لاغر شوم….

می خواهم اندامی متناسب داشته باشم…

می خواهم شوهرم مرا زیبا بداند…

وقتی از افرادی که اینگونه جملات را بیان می کنند می پرسی: چرا؟؟ آرواره هایشان پایین می افتد، چشمانشان گرد می شود.

می گویند این دیگر چه سوالی است؟ مگر واضح و آشکار نیست؟

دنبال واژه می گردند و می کوشند احساسات قلبی شان را به طرز روشن بیان کنند.

متاسفانه بسیاری از زنان بر این اعتقادند که ارزش وجودشان بسته به زیبایی جسمشان است.

گویی انتهای خط به این می رسد که باید به زیبایی و باریکی دلخواه بود تا بتوان خوشبخت شد.

معمولا این انگیزه هاست که زنان را وا می دارد تا رژیم های لاغری جنون آمیز و زیان بخش را آغاز کنند.

تصویر نا درستی که بسیاری از زنان از خویشتن دارند، حاصل قطعی و حتمی جایگاهی است که جامعه ما به عنوان کالایی برای تولید

مثل به زن داده است.

دل کندن از از وسواس فرهنگی برای لاغر بودن آسان نیست.

همین که تلویزیون را روشن می کنید، مجله ای را به دست می گیرید یا به رادیو گوش می کنید:

تبلیغات، مبلغی هنگفت را به این کوشش اختصاص داده است تا شما را مجاب کند که با محصولات آن ها به لاغری و زیبایی خواهید

رسید.

اما واقعیت این است که اندازه و ظاهر جسم هر زن، باید مطابق با میل و سلیقه خودش باشد.

نباید تابع هوس ها و امیال اجباری (مد روز) بود که سال به سال عوض می شود!

هر چه باشد تن هر کس بخشی بسیار فردی و شخصی از وجود اوست.

بدنی که خودتان می خواهید داشته باشید و چیزی را بخورید که خودتان می خواهید.

همه ی این ها به عنوان یک انسان، حقی الهی شماست، استحقاقش را دارید و از هم اکنون می توانید صاحب آن باشید.

مقالات بعدی ما را در این زمینه دنبال کنید.