سرطان رحم 

یک عضو توخالی در زنان واقع در لگن است که معمولا رحم نامیده می شود. رحم برای حمایت از رشد جنین تا زمان تولد  است. رحم مانند یک گلابی دندانی است. بالای قسمت فوندوس، وسط تنه است، و پایین، گردن رحم است. لایه داخلی رحم اندومتر است و لایه بیرونی عضله (میومتریم) است.

سرطان رحم رشد غیر طبیعی (بدخیم) هر سلولی است که شامل رشد سلول در  بافت رحم است. ایجاد سلولهای سرطانی ممکن است یک توده (تومور بدخیم) ایجاد کند. سلولهای غیر سرطانی که توده ای را تشکیل می دهند، تومورهای خوش خیم نامیده می شوند.

اگر چه علل دقیق سرطان رحم شناخته نشده است، عوامل خطر عبارتند از: زنان مبتلا به بیش از حد رشد اندومتر (هیپرپلازی)، چاقی، زنان که هرگز زایمان را تجربه نکرده اند ، روع عادت ماهانه  قبل از 12 سالگی، شروع یائسگی پس از 55 سال، استروژن درمانی، مصرف تاموسیفن، رادیو تراپی  لگن، سابقه خانوادگی سرطان رحم و سندرم لینچ (بیشتر به عنوان یک نوع سرطان کولورکتال ارثی شناخته می شود).

جهت کسب اطلا عات بیشتر اینجا کلیک کنید. 

علائم و نشانه های مشترک سرطان رحم 

خونریزی واژینال غیر طبیعی (شایع ترین علامت)
تخلیه واژن
درد با ادرار و / یا رابطه جنسی، و …

سرطان رحم معمولا با معاینه لگن، تست پاپ اسمیر ، سونوگرافی و بیوپسی تشخیص داده می شود. گاهی ممکن است CT یا MRI برای کمک به تأیید تشخیص انجام شود.

مراحل سرطان رحم (0 تا 4) با بیوپسی، اشعه X، و / یا CT یا MRI تعیین می شود.
گزینه های درمان ممکن است شامل یک یا چند مورد زیر باشند: جراحی، اشعه، هورمون درمانی و شیمی درمانی. درمان بستگی به نوع سرطان رحم، سن بیمار دارد و سلامتی عمومی با مرحله IV سرطان رحم را به عنوان وسیع ترین و معمولا ناشی از نوع پرخطر نوع سلول های سرطانی است. شما و پزشک تان می توانید تصمیم بگیرید که چه روشی برای شما بهتر است.

درمان جراحی معمولا شامل برداشتن رحم، تخمدان، لوله های فالوپ، گره های لنفاوی مجاور و بخشی از واژن می باشد.
رادیوتراپی ممکن است از طریق تابش خارجی یا پرتوهای داخلی (شیمی درمانی ) باشد.

شیمی درمانی معمولا نیاز به تزریق داروهای تزریقی جهت تخریب سلول های سرطانی دارد. بیشتر درمان های شیمی درمانی باید در دوره های مکرر تجویز دارو و پس از آن یک دوره استراحت انجام شود.
هورمون درمانی (معمولا پروژسترون) در سلولهای سرطانی رحم مورد استفاده قرار می گیرد که برای رشد نیاز به هورمون استروژن دیگری دارند.
نظرات دوم را می توان با ارجاع پزشک خود به دیگران در جامعه پزشکی محلی و یا سایر پزشکان در سایر نقاط به دست آورد.
پیگیری و مراقبت نیز عاملی  مهم است. عوارض را می توان در اوایل درمان کرد، و احتمال ابتلا به سرطان ممکن است در اوایل تشخیص داده شود.

گروه های پشتیبانی متغیر هستند و بسیاری از آنها محلی هستند. موسسه ملی سرطان (NCI) می تواند کمک به گروه های پشتیبانی و آزمایش های بالینی احتمالی که جدیدترین درمان را آزمایش می کنند، کمک کند.

سرطان رحم یک بیماری است که در آن سلول های بدخیم (سرطان) در بافت های اندومتری تشکیل می شوند.

فاکتور های خطر سرطان رحم کدام است ؟

هر چیزی که خطر ابتلا به بیماری را افزایش می دهد فاکتور خطر است. داشتن یک عامل خطر به این معنا نیست که شما سرطان را  خواهید گرفت؛ بدون داشتن عوامل خطر، به این معنا نیست که شما سرطان نخواهید یافت. اگر فکر می کنید ممکن است در معرض خطر باشید، با پزشک خود صحبت کنید. عوامل خطر برای سرطان اندومتر عبارتند از:

داشتن هیپرپلازی اندومتری
چاق بودن
داشتن سندرم متابولیک، مجموعه ای از شرایطی است که با یکدیگر همراه می شوند، از جمله چربی اضافی در اطراف شکم، قند خون بالا، فشار خون بالا، سطح بالای تری گلیسیرید و سطح پایین لیپوپروتئین های چگالی خون در خون. و کسانی که تا به حال زایمان نداشته و بچه دار نشده اند.

شروع قاعدگی در سنین پایین.
رسیدن به یائسگی در سن بالاتر.
داشتن سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS).
داشتن یک مادر، خواهر یا دختر با سرطان رحم.
داشتن یک تغییر ژن خاص که با سندرم لینچ مرتبط است (سرطان کولون غير پولیپوز ارثی).
داشتن بیش از حد انسولین (سطح بالای انسولین در خون).
مصرف تاموکسیفن برای سرطان پستان و یا مصرف استروژن تنها (بدون پروژسترون) می تواند خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش دهد.

ارتباط مصرف تاموکسیفن و سرطان رحم 

سرطان رحم  ممکن است در بیماران مبتلا به سرطان پستان ایجاد شود که با تاموکسیفن درمان شده اند. بیمارانی که این دارو را مصرف می کنند و خونریزی غیرطبیعی واژینال دارند، باید در صورت لزوم آزمایش پیگیری و بیوپسی از پوشش اندومتری را داشته باشند. زنان مصرف استروژن (یک هورمون است که می تواند بر رشد برخی از سرطان ها تاثیر بگذارد) تنها خطر ابتلا به سرطانرحم  را افزایش می دهد. مصرف استروژن همراه با پروژسترون (هورمون دیگری) باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان آندومتر در زنان نمی شود.

علائم  شایع سرطان رحم 

علائم و نشانه های سرطان آندومتر عبارتند از خونریزی غیرطبیعی واژن یا درد در لگن.

این علائم و علائم دیگر ممکن است ناشی از سرطان آندومتر یا سایر شرایط باشد. در صورت داشتن یکی از موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:

خونریزی واژینال یا تخلیه مربوط به قاعدگی (دوره ها).
خونریزی واژینال پس از یائسگی.
ادرار شدید یا دردناک
درد در طی رابطه جنسی.
درد در ناحیه لگن.

روش های تشخیص سرطان رحم  

تست هایی که  رحم  را بررسی می کنند برای تشخیص (پیدا کردن) و تشخیص سرطان  مورد استفاده قرار می گیرند.

از آنجایی که سرطان آندومتر در داخل رحم آغاز می شود، معمولا در نتایج یک آزمایش پاپ اسمیر  نشان نمی دهد. به همین علت، یک نمونه از بافت رحم باید برداشته شود و در زیر  میکروسکوپ بررسی شود تا سلولهای سرطانی را جستجو کند. یکی از روش های زیر ممکن است استفاده شود:

بیوپسی رحم: حذف بافت از اندومتریوم (پوشش داخلی رحم) با قرار دادن یک لوله نازک و انعطاف پذیر از طریق دهانه رحم و سرویکس  است  این لوله به آرامی یک مقدار کمی از بافت ازرحم را خراب می کند و سپس نمونه های بافت را از بین می برد. یک آسیب شناس، بافتی را زیر میکروسکوپ می بیند تا سلول های سرطانی را جستجو کند

برش و کورتاژ: یک روش برای برداشتن نمونه های بافت از پوشش داخلی رحماست . گردن رحم با این روش برش خورده  و یک کورت (ابزار قاشق شکل) به رحم برای حذف بافت وارد می شود. نمونه های بافت به علت علائم بیماری تحت میکروسکوپ بررسی می شوند. این روش همچنین D & C نامیده می شود.

هیستروسکوپی: یک روش برای نگاه کردن به داخل رحم برای مناطق غیر طبیعی. هیستروسکوپ از طریق مهبل و دهانه رحم وارد رحم می شود. یک هیستروسکوپ یک ابزار نازک و شبیه به لوله است که دارای یک نور و یک لنز برای مشاهده است. همچنین ممکن است یک ابزار برای برداشتن  نمونه های بافتی داشته باشد که تحت نشانه های سرطان تحت میکروسکوپ بررسی می شوند.

سایر آزمایش ها و روش های تشخیص سرطان آندومتر عبارتند از:

معاینه فیزیکی و سابقه پزشکی: معاینه  بدن برای بررسی علائم عمومی سلامت، از جمله چک کردن نشانه هایی از بیماری مانند توده ها و یا هر چیز دیگری که به نظر غیر طبیعی است، می پردازد. تاریخچه عادت های بهداشتی بیمار و بیماری ها و درمان های قبلی نیز گرفته خواهد شد.

معاینه سونوگرافی ترانس واژینال: روش مورد استفاده برای بررسی واژن، رحم، لوله های فالوپ، و مثانه. یک مبدل اولتراسوند (پروب) به واژن وارد می شود و با انفجار امواج صوتی با انرژی بالا (سونوگرافی) از بافت ها یا اندام های داخلی استفاده می شود و اکو را ایجاد می کند. انعکاس یک تصویر از بافت های بدن به نام سونوگرافی است. دکتر می تواند تومور را با نگاه کردن به سونوگرافی تشخیص دهد.

علائم پیش آگهی سرطان رحم عبارتند از :

مرحله سرطان (فقط در اندومتر، شامل دیواره رحم است و یا به سایر مکان های بدن گسترش یافته است).
چگونه سلولهای سرطانی زیر میکروسکوپ نگاه می کنند.
این که آیا سلول های سرطانی تحت تاثیر پروژسترون قرار می گیرند یا خیر.
سرطان آندومتر معمولا می تواند درمان شود، زیرا معمولا در اوایل تشخیص داده می شود.

پس از تشخیص سرطان آندومتر، برای تشخیص اینکه سلولهای سرطانی درون رحم یا سایر قسمتهای بدن گسترش یافته اند، آزمایش انجام می شود.

 

روش های دیگر در تشخیص سرطان رحم 

این فرایند برای تشخیص اینکه سرطان در داخل رحم یا سایر قسمتهای بدن گسترش یافته است، به کار می رود. اطلاعات جمع آوری شده از پروسه تعیین شده تعیین مرحله بیماری است. مهم این است که مرحله را بدانید تا برنامه ریزی کنید. تست ها و روش های خاصی در فرآیند مرحله بندی استفاده می شود. هیسترکتومی (عملیاتی که رحم در آن برداشته  می شود) معمولا برای درمان سرطان آندومتر انجام می شود. نمونه های بافتی از ناحیه اطراف رحم گرفته می شوند و در معاینه سرطان به صورت میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرند تا معلوم شود که آیا سرطان گسترش یافته است یا خیر.

مراحل مختلف بررسی سرطان 

مرحله اول
در مرحله1، سرطان فقط در رحم یافت می شود. مرحله 1 به مرحله های IA و IB تقسیم می شود، بر اساس اینکه تا چه حد سرطان گسترش یافته است.

مرحله IA: سرطان تنها در اندومتر یا کمتر از نیمه راه مایومتری (لایه عضلانی رحم) است.
مرحله IB: سرطان به نیمه یا بیشتر در میومتریم گسترش یافته است.

مرحله دوم
در مرحله 2، سرطان به بافت همبند گردن رحم گسترش یافته است، اما در خارج از رحم گسترش نمی یابد.

مرحله 2
در مرحله I2، سرطان در خارج از رحم و رحم گسترش یافته است، اما فراتر از لگن گسترش نیافته است. مرحله III به مرحله IIIA، IIIB و IIIC تقسیم می شود، بر اساس اینکه تا چه حد سرطان در داخل لگن گسترش یافته است.

مرحله I2IA: سرطان به لایه بیرونی رحم و / یا لوله های فالوپ، تخمدان ها و رباط ها رحم رسیده است.
مرحله 2IB: سرطان به واژن و یا به پارامتر (بافت همبند و چربی اطراف رحم) گسترش یافته است.
مرحله 2C: سرطان به گره های لنفاوی در لگن و یا در اطراف آئورت (بزرگترین شریان در بدن که خون را از قلب حمل می کند) گسترش یافته است.

مرحله3
در مرحله3، سرطان به فراتر از لگن گسترش یافته است. مرحله IV به مرحله IVA و IVB تقسیم می شود، بر اساس اینکه تا چه حد سرطان گسترش یافته است.

مرحله 3A: سرطان به مثانه و / یا دیواره روده گسترش یافته است.
مرحله 3B: سرطان به قسمت های دیگر بدن از لبه، از جمله شکم و / یا گره های لنفاوی در کشاله ران گسترش یافته است.

انواع سرطان رحم :

سرطان آندومتر کم خطر

توزیع درجه 1 و 2 معمولا در معرض خطر کم قرار می گیرند. آنها معمولا به سایر قسمت های بدن گسترش نمی یابند.

سرطان رحم  با خطر بالا

تومور درجه سه در معرض خطر بالا قرار دارد. آنها اغلب به سایر قسمت های بدن گسترش می یابند. سلولهای پاپیلاری پاپیلر، سلول روشن و کارسینوآارکومایی سه نوع سرطان آندومتر است که در رده 3 قرار دارند.

سرطان رحم عود شونده 

سرطان آندومتر مجدد سرطان است که پس از درمان به سرطان رسیده است. سرطان ممکن است در رحم، لگن، گره های لنفاوی شکم یا سایر قسمت های بدن باز شود.

انواع درمان های سرطان رحم 

انواع درمان برای بیماران مبتلا به سرطان آندومتر موجود است. برخی از درمانها استاندارد هستند (درمان در حال حاضر استفاده می شود)، و بعضی از آنها در آزمایشات بالینی مورد آزمایش قرار می گیرند. یک آزمایش  بالینی درمان یک مطالعه تحقیق است که به منظور کمک به بهبود درمان فعلی یا به دست آوردن اطلاعات در مورد درمان های جدید برای بیماران مبتلا به سرطان است. هنگامی که آزمایشات بالینی نشان می دهد که درمان جدید بهتر از درمان استاندارد است، درمان جدید ممکن است به درمان استاندارد تبدیل شود. بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک کارآزمایی بالینی فکر کنند. بعضی از آزمایشات بالینی تنها برای بیمارانی که شروع به درمان نکرده اند ،  شروع می شود.

عمل جراحي

جراحی (از بین بردن سرطان در یک عمل) شایع ترین درمان برای سرطان رحم  است. روش های جراحی به شکل  زیر ممکن است استفاده شود:

هیسترکتومی: جراحی برای برداشتن  رحم، از جمله گردن رحم. اگر رحم و گردن رحم از طریق واژن بیرون بروند، عمل هیسترکتومی واژینال نامیده می شود. اگر رحم و گردن رحم از طریق برش بزرگ (برش) در شکم گرفته شود، عمل هیسترکتومی  شکمی نامیده می شود. اگر رحم و دهانه رحم با استفاده از یک لاپاراسکوپ از طریق یک برش کوچک (برش) در شکم خارج می شود، عملیات هیسترکتومی کل لاپاروسکوپی نامیده می شود.

انسداد گره لنفاوی: روش جراحی که در آن گره های لنفاوی از ناحیه لگن خارج می شوند و نمونه ای از بافت تحت نشانه های سرطان تحت میکروسکوپ بررسی می شود. این روش همچنین لنفاد نکتومی نامیده می شود.

حتی اگر دکتر تمام رحم سرطانی را که در زمان عمل جراحی دیده می شود حذف کند، ممکن است بعضی از بیماران پس از عمل جراحی پرتودرمانی یا درمان هورمون برای از بین بردن هر سلول سرطانی که باقی مانده اند، درمان شوند. درمان پس از عمل جراحی، برای کاهش خطر ابتلا به سرطان، به عنوان درمان کمکی شناخته می شود.

محقق  و مترجم : مریم طباطبائی 

منبع :