مقایسه ی اگزما با پسوریازیس!

مقایسه ی اگزما با پسوریازیس!

مشکلات پوستی، خشکی و پوسته پوسته شدن آن می تواند دلایل متفاوتی داشته باشد. اما علائم 2 بیماری پوستی بسیار شبیه اند و

کار را برای پزشکان و بیان تفاوت های آن ها (اگزما و پسوریازیس) دشوار می کند. پسوریازیس بیماری است که در آن سیستم ایمنی

دفاعی بدن با سلول های پوست، هم دستی می کند تا سلول های پوستی شخص با سرعت بیش تری رشد کند. اگزما می تواند براساس

فاکتور های محیطی ایجاد شود، قرار گرفتن در معرض باکتری ها، آلرژن و تاریخچه ی خانوادگی از عوامل و دلایل بروز اگزما هستند.

شباهت و تفاوت های علائم اگزما و پسوریازیس :

اگزما یک نوع است اما پسوریازیس 5 نوع متفاوت دارد. رایج ترین نوع پسوریازیس، پسوریازیس پلاکسی است که علائمی شبیه به

اگزما دارد. پسوریازیس باعث ضخامت، ایجاد لکه های قرمز و پوسته پوسته شدن پوست می شود. اگزما تکه ها و بثورات پوستی به

رنگ قرمز یا قهوه ای متمایل به خاکستری هستند که در قسمت های بدن به حالت های مختلف پدیدار می شوند.

اگزما عموما در خم پوست ایجاد می شود مانند پشت آرنج و پشت زانو، اما در مواردی نیز در صورت، باسن و پوست سر کودکان نیز

ظاهر می شود.

خارش : خارش یکی از تفاوت های بین پسوریازیس و اگزماست. پسوریازیس با خارش خفیف همراه است اما اگزما با خارش شدید

همراه است و در صورتی که پوست فرد، خراش بردارد، پوست متورم و حساس شده و در شب خارش شدیدی به همراه دارد.

سن وقوع : کودکان نسبت به بزرگسالان، بیشتر به اگزما مبتلا می شوند. اما به هر حال بسیاری از افراد جوان نیز در دوران بلوغ به آن

مبتلا می شوند. بر طبق گزارشات بنیاد ملی، پسوریازیس، این بیماری معمولا بین سنین 15 تا 35 سالگی توسعه می یابد و نوزادان به

ندرت به این بیماری مبتلا می شوند. آکادمی درماتولوژی آمریکا، تخمین می زند که 1 درصد از کودکان به پسوریازیس مبتلا هستند در

حالی که 10 درصد از کودکان اگزما دارند. پسوریازیس گاهی می تواند سفتی مفاصل و تورم آن ها را نیز همراه داشته باشد. گاهی ناخن

ها هم تحت تاثیر قرار می گیرند. اما اگزما ربطی به تورم مفاصل ندارد.

درمان پسوریازیس :

فاکتور هایی که با پسوریازیس همراه اند و می توانند علائم آن را تشدید کند.

_ عفونت

_ آب و هوای سرد

_ مصرف بیش از حد الکل

_ سیگار

_ استرس

خوردن دارو های خاصی مثل لیتیوم و دارو های فشار خون بالا

بهداشت پوست، تمیز و مرطوب نگه داشتن آن، اجتناب از آب بسیار داغ و صابون هایی با رایحه ی تند  می تواند ناراحتی ها و خارش

حاصل از پسوریازیس را کاهش دهد. درمان پسوریازیس خفیف تا متوسط می تواند شامل دارو هایی نظیر کورتیکو استروئید ها باشد.

اثرات آن ها کاهش التهابات و خارش است. هم چنین آن ها کنترل کننده ی سرعت زیاد سلول های پوست در رشد و تکثیر هستند.

استفاده از کرم های مرطوب کننده درست است باعث بهبود پسوریازیس نمی شود اما می تواند علائم آن نظیر خارش و خشکی آن را

کاهش دهد. درمان پسوریازیس خفیف تا متوسط می تواند شامل داروهایی نظیر کورتیکواستیروئیدها باشد. اثرات آن ها کاهش

التهابات و خارش است. هم چنین آن ها کنترل کننده های سرعت زیاد سلول های پوست در رشد و تکثیر هستند. استفاده از کرم های

مرطوب کننده درست است باعث بهبود پسوریازیس نمی شود اما می تواند علائم آن نظیر خارش و خشکی آن را کاهش دهد.

پسوریازیس متوسط تا شدید می تواند با داروهای قوی تری متوسط پزشک درمان شود.

این داروها عبارتند از :

_ آنترالین : این دارو باعث ترقی عملکرد و فعالیت طبیعی DNA در پوست می شود و می تواند عوارض تحریکی آن را کاهش دهد.

قطران زغال سنگ : این محصول باعث کاهش التهاب و پوسته پوسته شدن می شود.

اسید سالسیلیک : این ماده در شامپوهای درمانی گنجانده شده است و کمک می کند سلول های جدید جایگزین سلول های مرده شود.

کرم ویتامین D 

دتینوئید های موضعی

همانند اگزما، پسوریازیس می تواند با نور درمان شود. که به آن فتوتراپی گفته می شود. این درمان به گونه ای است که در آن نور کنترل

شده ی اولتراویولت (اشعه ی فرابنفش) به پوست تابیده می شود که باعث کاهش تورم می شود. اگر در درمان های موضعی برای کاهش

علائم پسوریازیس موثر واقع شوند، پزشک داروهای تزریقی تجویز می کند. ریتنوئید ها، متوترکسات، سیکلوسپورین، همه از مواد

تعدیل کننده ی سیستم ایمنی بدن هستند.

راهکارهایی برای مبارزه با اگزما :

_ اجتناب از صابون ها و محصولات رایحه دار تند

_ اجتناب از حمام های داغ و طولانی

_ اجتناب از دود سیگار

_ استفاده از کرم های کورتیکواستیروئیدی موضعی برای کاهش خارش

_ استفاده از کمپرس سرد به منظور حفظ رطوبت

_ استفاده از تکنیک های کاهش استرس، تعدد اعصاب، مدیتیشن، یوگا و تای چی

_ اجتناب از دمای بسیار بالا و محیط هایی که باعث عرق کردن می شود

_ استفاده از تکنیک نور درمانی برای جلوگیری از عوارض جانبی قرار گرفتن در معرض بیش از حد نور آفتاب مانند سرطان پوست

تمیز نگه داشتن پوست و مرطوب بودن آن می تواند علائم اگزما ما را تقلیل دهد.

گرد و غبار مبلمان نیز می تواند به اگزما کمک کند. از آن جایی که آلرژی می تواند اگزما را آغاز کند، فرد باید خوردن از موادی که به آن ها

واکنش نشان می دهد خودداری کند. (تخم مرغ، شیر، بادام زمینی، سویا، ماهی و گندم)

اگر اگزما شدید باشد و به درمان های خانگی پاسخ ندهد، پزشک کرم هایی برای کاهش علائم آن تجویز می کند. این دارو ها با نام مهار

کننده های کلسی نورین شناخته شده اند. تاکرولیموس و پیکرو لیموس : این دارو ها باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد. خارش

بیش از حد در زخم های باز ممکن است خطر عفونت را تشدید کند.

مقالات بعدی ما را در این زمینه دنبال کنید.