زخم های حاصله از HIV چگونه اند و چقدر باقی می ماند؟

زخم های حاصله از HIV چگونه اند و چقدر باقی می ماند؟

برای بسیاری از مبتلایان به HIV، ظهور زخم های پوستی،  یکی از نشانه های اولیه این بیماری خواهد بود. البته طیف وسیعی از بیماری

ها، عفونت ها و آلرژی ها می تواند منجر به تحریک پوست شود. بنا بر این جوش های پوستی به تنهایی بیانگر علائم HIV نخواهند بود.

زخم های HIV چه شکلی هستند؟

به دلیل توسعه ی بیماری HIV در مدل های مختلف، نمی توان یک نوع جلوه از جوش را به همه ی جوش های HIV مثبت داد. تحریکات

پوستی شکل مشخصی ندارند. در عرض چند هفته بعد از آلودگی به عفونت HIV، بسیاری از مردم علائمی نظیر تحرکات پوستی و

سرماخوردگی خواهند داشت. بیماری ممکن است با تب و تورم غدد لنفاوی همراه باشد. بثورات HIV در ابتدا خارش ندارند و معمولا با

مسطح بوده و قرمز هستند و اغلب مناطق بزرگی از بدن مانند قفسه ی سینه را تحت تاثیر قرار می دهند.

واکنش به داروهای HIV :

واکنش های آلرژیک دارویی می توانند سبب خارش پوست شود. بسیاری از افراد حتی ممکن است تب و درد عضلانی را نیز بر اثر

استفاده از دارو ها تجربه کنند.

جوش ها و تحریکات پوستی حاصل از تضعیف سیستم ایمنی بدن :

HIV باعث کاهش قدرت سیستم ایمنی دفاعی بدن در برابر عفونت ها می شود. لذا ریسک ابتلا به عفونت های پوستی و تحریکات آن را

بالا می برد.

سلولیت : سلولیت عفونت در عمیق ترین لایه ی پوست است که با تورم و درد شدید همراه است. سلولیت گاها با تب همراه است و به

سرعت گسترش می یابد، پوست در ناحیه ی سلولیت ملتهب و گرم بوده و به لمس نیز حساس است. هرپس به شدت مسری است. از آن

جا که سیستم ایمنی دفاعی بدن افراد مبتلا به HIV بسیار ضعیف است. بیش تر در معرض عوارض ویروس تبخال قرار دارند.

هرپس سیمپلکس نوع 1 و هرپس سیمپلکس نوع 2 ، می توانند بسیار دردناک باشند. تاول ها و پوسته هایی در اطراف دهان، ژنیتال

ایجاد کنند. هرپس زوستر همان ویروسی است ه باعث ایجاد زونا و یا آبله مرغان شود. افراد مبتلا به زونا نیز برآمدگی دردناکی به

صورت جوش دارند ه معمولا فقط در یک طرف بدن دیده می شود.

سایر تحریکات پوستی عبارتند از :

زگیل آبی : این زخم ها، ضایعاتی هستند که می توانند به افراد دیگر منتقل شوند. ضایعات عموما به رنگ پوست بوده و با گذر زمان بد

تر می شوند.

فولیکولیت : فولیکولیت بر اثر آلودگی فولیکول مو ایجاد می شود و عموما وقتی ایجاد می شود که قسمت هایی از بدن مثل پاها،

صورت تراشیده و شیو می شود و به صورت جوش های چرکی قرمز رنگ فرو رفته ای تظاهر می کند.

درماتیت : انواع متفاوتی از درماتیت وجود دارد اما درماتیت شایع در میان افراد مبتلا به HIV درماتیت سبورئیک است. این بثورات

خارش دار باعث پوسته پوسته شدن، پوست صورت، کف سر، قفسه ی سینه و کشاله ی ران شده و با گذر زمان بدتر می شوند.

پسوریازیس : علائم پسوریازیس شبیه درماتیت سبورئیک است اما در آن، تحریکات فلس مانند بوده و خارش ندارند.

گال : گال توس یک حشره کرم در پوست ایجاد می شود. افراد مبتلا به گال خارش و قرمزی شدید را تجربه می کنند و گال بسیار مسری

است.

عفونت های قارچی و انواع دیگر از عفونت های پوستی

تحریکات و جوش های پوستی در گذر زمان چه تغییری می کند؟

در بسیاری از افراد مبتلا به HIV، تحریکات و جوش های پوستی حالتی تناوبی دارند. شدت تظاهر تحریکات به ضعف سیستم ایمنی بدن

بستگی دارد. بعضی از دارو های ضد ویروسی می تواند شدت تحریکات و بثورات را کاهش دهد. از آن جا که سیستم ایمنی بدن تضعیف

شده ، امکان بازگشت سلولیت بسیار زیاد است.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

تست سریع HIV یک سلاح مهم در مبارزه با اچ آی وی است. تشخیص زود هنگام افراد را قادر می سازد. درمان موثر تری داشته و طول

زندگی خود را بیش تر کنند. اگر افراد در معرض ابتلا به HIV قرار داشته باشند، علائم سرماخوردگی داشته باشند و تحریکات و بثورات و

خارش های جلدی را نیز به عنوان علائم واضح داشته باشند باید حتما به پزشک مراجعه کنند.

راه های ابتلا به HIV :

_ انتقال خون

_ استفاده از سوزن های مشترک (میان معتادان)

_ رابطه ی جنسی نا ایمن

_ شیردهی و انتقال HIV از مادر آلوده به فرزند

چه عواملی ریسک ابتلا به HIV را بالامی برد؟

در دهه های گذشته، HIV به عنوان ی مرگ مرموز، شناخته می شد اما امروزه همه می دانیم HIV ویروسی است که عامل ایدز است.

درمان این بیماری گران و سخت است و با دامنه ی وسیعی از عوارض جانبی همراه است. پیش گیری از HIV هنوز بهترین راهکار مبارزه

با آن است.

HIV چگونه پخش می شود؟

همان طور که می دانیم راه انتقال HIV هوا یا تماس فیزیکی با شخص آلوده نیست! HIV فقط از طریق جریان یافتن مایعات منتقل می

شود.

_ خون

_ منی

_ مایع پیش منی (پیش آب)

_ مایعات مهبلی

_ مایعات رکتوم

_ شیر مادر

ویروس باید وارد خون شود، بنا بر این افراد با زخم های باز، در معرض ابتلا به این آلودگی قرار دارند. بنا بر این HIV از طریق توالت

فرنگی، استخر، بوسیدن، اشک، تماس فیزیکی با فرد آلوده و حیوانات خانگی منتقل نمی شود. مگر این که زخم بازی مسیر ورود آن را به

خون فراهم سازد.

مقالات بعدی ما را در این زمینه دنبال کنید.