درمان پسوریازیس

درمان پسوریازیس

از آن جایی که درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد. این باور نباید به وجود آید که کاری برایش نمی شود کرد!

پسوریازیس می تواند مدیریت شود و با گذر زمان کنترل و بهبود یابد، مهم این است که بفهمیم بهترین درمان برای شخص مبتلا کدام است.

پسوریازیس یک اختلال سیستم التهابی مزمن ایمنی بدن است که پوست بسیاری از افراد را تحت تاثیر قرار داده است.

فتوتراپی (نور خورشید) :

یک درمان اولیه برای این اختلال است. البته باید دقت داشت مدت زمان و نحوه ی قرار گرفتن در معرض نور خورشید به گونه ای باشد که از سوختگی و آسیب های پوستی جلوگیری شود.

در فتوتراپی از یک عامل خوراکی حساس کننده به نور خورشید مانند پسورالن و اشعه ی فرابنفش استفاده می شود. بهتر است قبل از انجام این کار حتما با پزشک متخصص مشورت کنید.

UVA :

یک روش جایگزین برای نور طبیعی خورشید است و باید زیر نظر پزشک در معرض یک باند فرابنفش قرار گیرد. مبتلایانی که در درمان های موضعی شکست خورده اند میتوانند این شیوه درمانی استفاده کنند.

این روش در مقایسه با روش مستقیم نور خورشید امن تر بوده، زیرا از خود ساطع نمی کند.

UVA خطر ابتلا به سرطان های پوست و پیری پوست را تشدید می کند.

لیزر PDL :

لیزر های پی دی ال سابقه ی درخشانی در درمان پسوریازیس داشته اند.

استفاده از این لیزرها با طول موج 585 نانومتر عروق خونی را مورد هدف قرار داده، ضایعات را از بین می برد. بیماران تحت درمان با PDL همه از نتایج مشترکی پیروی نمی کنند.

برای مثال ممکن است فرد مبتلا نتایج مثبت در بازو و آرنج کسب کند. اما در صورت کم ترین اثر را داشته باشد.

رتیتنوئید های موضعی (که فرم های مختلف ویتامین A) است نیز یکی از روش های کارآمد در درمان روزاسه است که باعث شکل گیری سلول های پوستی جدید می شود.

اسید های سالیسیلیک :

که به عنوان اسید هیدروکسی بتا نیز شناخته شده است، یک لایه بردار  ملایم است که می تواند با حذف لایه های پوسته پوسته و ضایعات زخیم باعث نرم شدن پوست و ظاهر آن شود.

از استفاده از هر آنچه باعث تحریک پوست می شود، خودداری کنید.

استفاده از آب داغ، اسکراپ ها و پاک کننده های خشن، محصولات محرک و مصنوعی را متوقف کنید.

مقالات بعدی ما را دنبال کنید.